De Roparun is er met de paplepel ingegoten; als klein meisje stond ik ieder jaar langs de kant om mijn vader, vrienden en DTS aan te moedigen. Zeven jaar terug kreeg ik de mogelijkheid om zelf mee te doen en heb het eerste jaar de route fietsend afgelegd. Daarna mochten de hardloopschoenen aan en ben ik sindsdien actief als loper. Daarnaast ben ik gedurende het hele jaar druk met de social media van het team.
Door het prachtige doel blijf ik gedreven om mij gedurende het hele jaar in te zetten voor de Roparun. Vrienden en familie hebben te maken gehad met de ziekte en daarom ben ik dankbaar dat ik op deze wijze mijn steentje kan bijdrage.