Ik ga dit jaar voor de 13e keer mee met de Roparun. Het is een virus dat je niet meer loslaat. Vanwege het super team waar ik teamcaptain van mag zijn, vanwege de kameraadschap en vanwege het gezamenlijke avontuur. Maar misschien nog wel veel meer vanwege de gezamenlijke herkenning van dat doel. Ook ik heb een goede vriend verloren aan die vreselijke ziekte kanker. En ook in mijn omgeving is het aantal mensen dat ziek is niet te tellen. Wat is het toch een rotziekte ! En wat is het fijn dat we een positieve bijdrage kunnen leveren. We kunnen het leed niet wegnemen, maar wel verzachten. Ik ben trots dat ik daar mijn steentje aan bij mag dragen.